İNCELEME: Direniş, robotlara karşı acımasız bir savaşı konu alan fantastik bir bilim kurgu filmi

Aynı yönetmen Rogue One: Bir Yıldız Savaşları Hikayesi (2016)Gareth Edwards, yeni sinema girişiminde distopik ve çelişkili bir dünya yaratıyor. Direniş (2023) - Yaratıcı, orijinal başlığında. İnsanların ve makinelerin çok derin ve felsefi, aynı zamanda da savaşçı bir ilişkiye sahip olduğu bir dünya hayal ediyor. 

Yeni başlık şaşırtıyor ve beyazperdede yönetmenin izini bırakıyor. Bu bilim kurgu çalışmasının gözden kaçmasına izin vermek zor olacak çünkü ön bilgi gerektirmiyor ve çağdaş zamanlar için çok somut olan görüntülerle ilgileniyor, bu da onu tüm izleyiciler için ilgi çekici kılıyor.

Aşağıya bakın ne gösteri teknolojisi 28 Eylül'de sadece sinemalarda gösterime girmesi planlanan filmi beğendiniz mi?

Nefes kesen anlatım

Fütürist bir gezegen olan Dünya'da makineler gelişti ve bu alandaki bilim adamlarının sunduğu çok gelişmiş yapay zeka (AI) teknolojisine ek olarak insansı bir şekil kazandı. İnsansı robotlar biçiminde onlar, tıp da dahil olmak üzere çok çeşitli mesleklerin yerini almaya ve desteklemeye başladılar. Üstelik yavaş yavaş sentetik deri ve gözlere sahip oldular, insanı mükemmel bir şekilde taklit ettiler ve taklitçi olarak tanındılar. 

Her şey yolunda gidiyordu ve robot teknolojisi, gerçek aile bireylerini evlerimize dahil edecek şekilde ilerliyordu. Ta ki... ABD yapay zekasındaki bir kusur, tek bir kusurlu robotun emriyle Los Angeles'ta (!) bir atom bombasının patlatılmasına ve binlerce insanın ölümüne yol açana kadar. 

Olaydan bu yana ABD, robotları Batı'da yasaklamaya karar verdi ve kendilerini hâlâ uluslararası jeopolitiğin bu tarafında büyük ve etkili olacakları bir gelecekte hayal ediyorlar. Ancak Doğu ülkelerinin böyle bir duruş sergilemeyip metal ortaklarıyla bir arada yaşamaya devam etmesi, Amerikalı siyasetçilerin kendi iradelerini dayatarak bu topraklara musallat olacak acımasız bir savaşa girmesine neden oluyor. 

öncülü Direnç Basittir ve senaryosunda orijinal hiçbir şey yoktur, ancak çok iyi kurgulanmış olay örgüleriyle temelleri yapar ve sonuna kadar teşvik eder. Rahat bir ortamda izlenebilecek harika bir film. 

(Süper) özel efektler

Resistance, özel efektler açısından ayrı bir gösteri. Silah sesleri, çok sayıda patlama, titizlikle dijital olarak tasarlanmış robotlar, fütüristik uçaklar ve diğer unsurlar sahnelere hakim oluyor. İş, halihazırda geliştirilen ve şaşırtıcı olan bu kaynağa o kadar güveniyor gibi görünüyor ki, onu abartılı bir şekilde şişiriyor ve hatta çok az olmasına rağmen çok gerekli olmayan sahnelerde bile şişiriyor.

CGI'ların abartılmasına rağmen Direniş'in her sahnesini tamamen ikna edici bırakmak mümkün. Yönetmenin yarattığı evrende her bir robotun ve ona ait özelliklerin temsil edilmesi oldukça tatmin edici. Orada hayal edilen distopik gelecek, günümüzün doruklarına ulaşan bu teknolojiler sayesinde kanatlanıyor ve bol miktarda görsel keyif sağlıyor.

Eserin sadece görsel zevki değil, aynı zamanda ses efektleri ve müzikleri de oldukça etkileyici. Beni aya uçur e Claire de Luneve Radiohead tarafından yazılan bir kitap), izleyicileri yalnızca bilim kurgu eserlerinin yaratabileceği bu eşsiz mekana kaptırmaya yardımcı oluyor. Bunlar filmin son derece olumlu yönleri ve tek başına sinemaya gitmeye değer.

İsimsiz bir savaş

Direniş'te, insanları ne pahasına olursa olsun yok etmeyi amaçlayan acımasız bir savaşın ortasında, insanlarla en iyi şekilde yaşamaya çalışan, bilinçleri ve duyguları olan robotlarla dolu bir dünyada derin ve şiirsel bir Asimovcu anlatı şekilleniyor. Batı'nın (çalışmanın tasavvuru ana şehirlerinden birindeki bir felaket etrafında döndüğü için yalnızca ABD) birçok doğu bölgesindeki kırsal köylere ve tapınaklara karşı muazzam askeri gücü, günümüz Endonezya bölgesini akla getiriyor ve Askeri güçteki eşitsizlik.

Devasa bir savaş makinesi tarafından cezalandırılan bu dünyada çeşitli distopik senaryolar hayal ediliyor. Blade Runner: Android Avcısı (1982)baskıcı makineler ve şehirler dahil. Bu görsellerin güzelliği, harika sanat yönetimiyle birleşerek filmin tamamına çekicilik ve benzersiz bir görünüm kazandırıyor.

Sadece robotların bilinç kazanması ve insanlara pek çok benzerlik kazanması gibi fütüristik bir konu değil, aynı zamanda toplumda ifade etmeye başladıkları dini bir yön de var. Çok az araştırılmış olsa da, ABD'nin getirdiği savaşa tepki olarak bu medeniyetin yarattığı güçlü "silah" ile güçlü bir ilişkisi vardır. Robotlardaki insani özellikler belirli sahnelere çok iyi yerleştirilmiş, bu da onların aslında insanlarla iyi bir şekilde bir arada yaşayan nazik varlıklar olduğu fikrini doğruluyor. Başlangıçtan beri.

Ancak aksiyon sahnelerinin çok sık olması nedeniyle bu konudaki tartışma derinleşmiyor, türün daha klasik eserlerine çok az atıfta bulunuluyor ve şiirsel yönü zayıflatılıyor. Bu gerçeklikle birlikte, her zaman emperyalizmin militarizmle birleşmiş grotesk, zalim ve kana susamış bir jeopolitiğini takip eden ABD'li siyasetçilerin düşman isimlerini isimlendirmemek ve kişileştirmemek, hatta anonimleştirmede açık bir israf var.

Üstelik geleceğe dair büyük bir umutsuzluk hissi ya da çok az umut var. Eser baştan sona oldukça hüzünlü ve boğucu bir atmosfer taşıyor. Bu kötü bir şey değil elbette, son mesajı çok güzel.

Ama eleştiri nedir? Bazen Edwards, yaratmaya çalıştığı ana fikrin izini kaybediyor gibi görünüyor ve o kadar ilginç bir eleştiriyi söndürüyor ki, Direniş'e eklemeye çalışıyor. Belki daha uzun bir film ya da uzatılmış bir versiyon bu noktada bir düzeltme şansı verebilir, ancak çoğu zaman ana odak noktası, büyük bir yansıtıcı düşünceye sahip olsa bile, eleştirel bir duygunun varlığından ziyade, kahramanların romantizminde ve görsel-işitsel gösteride bulunuyor gibi görünüyor. güç.

İnsanlar, robotlar ve aktörler/aktrisler

Son olarak film için mükemmel bir oyuncu kadrosu seçildi. Özellikle baş karakterler Joshua (John David Washington), Alphie (Madeleine Yuna Voyles) ve Albay Howell (Allison Janney), performanslarında çok şey ortaya koyuyor ve çalışma için yaratılan tüm görüntüleri güçlendiriyor. Bu insanların karizması, filmin tüm duygusunu doğrulayan ağır ve baskıcı ortamlarda ortaya çıkıyor.

Komik rölyefler bazı sahnelere çok doğru zamanda, çok doğru bir şekilde yerleştirilmiş ve tüm aktörler özellikle filmin ilk yarısında izleyiciyi güldürmeye yardımcı oluyor. Yardımcı oyuncular da etkin bir şekilde katılıyorlar ve ekran başında ne kadar az zamanları olursa olsun halkın en büyük sempatisini kazanıyorlar. Karizmaları ve hikayedeki savaş benzeri durumun boğucu aksiyonu beyaz perdede oyunculukta en iyiyi ortaya çıkarmalarını sağlıyor.

Sonuç

Her ne kadar film, daha önce gündeme getirilen konular açısından arzu edilen bir şeyler bıraksa da, bu hala Marvel'ın sinemalarda etkisi olabilecek (iyi ya da kötü) bir distopikte benzersiz bir şekilde hayal edilebilecek çok ilginç soruları gündeme getiriyor. İnsanlar ve robotlar (veya taklitçiler) arasında gerçek bir aşk-nefret ilişkisinin olduğu bir gelecek. Sonuçta bu çok popüler bir konu ve bizi, bugün bildiğimiz yapay zekanın durdurulamaz ilerlemesi ile gezegenin geleceğinin nasıl olacağı konusunda düşünmeye sevk ediyor.

Yönetmen Gareth Edwards da her sahneye özel bir dokunuş bırakıyor ve sonlarda pek fazla noktayı açıkta bırakmadan, sahnede bulunan her oyuncudan en iyiyi nasıl çıkaracağını bilerek fikirlerini iyi ifade etmeyi başarıyor. Her ne kadar kendi bildiği gibi olmayacağının bilincinde olsa da kurguladığı anlatı ve hayal gücü, insanlarla makinelerin bir arada yaşamasına dair son derece zarif ve ilgi çekici bir tartışma yaratıyor.

Bu tür filmlerden veya türün kendisinden (bilim kurgu) hoşlananlar için, sinemaya gidip filmi kontrol etmek ve kendi sonuçlarını çıkarmak neredeyse zorunludur. Resistência, daha gündelik bir şeyler görmek isteyenler ve umut edenler için bile, Pazar günü öğleden sonra açık TV'de yayınlananlardan birine çok benziyor. Herkese tavsiye edilenden daha fazlası!

Şunu da görün:

Kaynaklar: IMDb, Naiblik süresi

Metin incelemesi yapan kişi: Pedro Bomfim (28 / 09 / 23)